Ο Καραγκιόζης σαρκάζει και αυτοσαρκάζεται, σατιρίζει και απομυθοποιεί, τη ζωή, τους ανθρώπους, τα πλούτη και τη φτώχεια τους, το σεράι και την καλύβα, τρώει ξύλο, αλλά επανέρχεται με την ίδια αφέλεια ή και θράσος στην καθημερινή πάλη της επιβίωσης. Ίσως γι' αυτό παρέμεινε για χρόνια η αγαπημένη διασκέδαση μικρών και μεγάλων, τόσο στις φτωχογειτονιές όσο και στα σπίτια των νοικοκυραίων.
http://alexpolisonline.blogspot.com/2010/09/blog-post_26.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου